Vanaf mijn tienerjaren

Vanaf mijn tienerjaren word ik regelmatig geplaagd door steeds weer terugkerende keelontstekingen. Ik weet niet beter dan dat ik elke avond voor pampus op de bank lig. En dan midden in de nacht wakker schrikken. Tollend van slaap mezelf naar boven hijsen en dan uiteindelijk in mijn warme bedje niet meer in slaap kunnen vallen. Ken je dat?

Dat patroon is

Dat patroon is in de jaren die volgden steeds terug gekomen. Moe ben ik dan. Ziek, zwak en zielig en moe. Regelmatig vergezeld van een piepstemmetje, die iedereen nadoet, omdat mijn keel weer eens niet wil meewerken. Trachitol is mijn beste vriendje in de winter als ik een klant aan het masseren ben. Het alternatief is dat ik mijn longen er uit hoest boven op mijn klanten. En dan moet je de ander vertellen hoe je fit moet blijven. Duh.

Ik kreeg laatst

Ik kreeg laatst de tip van een vriendin om te spoelen met zuiveringszout. Dat maakt de bacteriën los. Dus dat heb ik drie dagen gedaan. Elk uur. Ik merkte dat ik witte stukjes ophoestte en dacht nog….Ik moet toch beter kauwen op die pinda’s…

  Coke ‘up my nose’

De KNO arts kon jaren geleden niets vinden. Dus heeft de goede man mijn neusgaten verruimd met een laser. Ik kan zeggen dat het een fijne ervaring was. De watten met verdunde cocaïne werden verder geduwd dan waar ik voor mogelijk hield daar ‘up my nose’. Ik zweefde naar het toilet. Waarop de verpleegster later vroeg;…”Je bent toch niet alleen gegaan?”

Affijn…

Affijn…ik kwam weer thuis na een dag opname en het eerste wat ik heel duidelijk kon ruiken (ja, ik kon eindelijk ruiken…) was de kattebak. Gatver….nooit geweten. Na deze ingreep werd het wel een stuk beter. Ik werd niet meer geterroriseerd door keelontstekingen die de hele winter voortduurden. En ik had meer energie. En toch werd ik in de loop van de tijd weer steeds vermoeider en was er toch weer dat piepstemmetje dat telkens om de hoek kwam kijken. Stil en geniepig. En vanmorgen waren daar de stukjes rommel die ik omhoog hoestte. Door meneer Google wist ik binnen drie tellen dat het ging om amandelstenen. Opeenhoping van bacteriën die waren losgeweekt door het zuiveringszout. Ieuw…Jakkes!!!

  Om spuug te krijgen moet je kauwen

Na nog beter te lezen kwam ik tot de conclusie dat de oorzaak ligt in een tekort aan speeksel. Speeksel doodt bacteriën en is de eerste verdedigingslinie voor rotzooi en monsters van buitenaf. Speeksel…Om spuug te krijgen moet je kauwen. En dan denk ik terug aan de sfeer die er vroeger thuis bij het eten hing. Eten kan een bron van rust zijn maar ook van stress. Ik weet precies waarom ik mijn eten al schrokkend naar binnen werk. De ruzies aan de eettafel in mijn jeugd heugen me nu nog. Des te sneller ik het eten op had des te eerder ik kon vertrekken naar de rust van mijn kamer.

  Paddenstoelen in je keel

Door het gebrek aan spuug (ja…laten we het nu eens gewoon spuug noemen) krijgen kleine monstertjes vrij spel in de vochtige omgeving van neus en keel. En dan gaan ze daar lekker een nestje bouwen in de groeven achter je amandelen waar ze hele bossen paddenstoelen kweken op den duur. Als het ver genoeg is gevorderd schijnt het dat je iemand neer kunt slaan met je adem maar zover was het bij mij gelukkig nog niet gekomen. De paddestoelen, of netjes gezegd amandelstenen irriteren dus mijn keel en zorgen er voor dat ik regelmatig de longen uit mijn lijf hoest en mijn energie door het afvalputje verdwijnt samen met mijn stem.

 Ik heb wel vaker gedacht…

Ik heb wel vaker gedacht…”Ik moet eens wat beter kauwen”. En meestal nadat ik mijn eten al weggewerkt had. Dieren schrokken hun eten weg omdat er gevaar op de loer ligt. Of omdat een ander je eten af kan pakken. Van stress ga je snel kauwen en van snel kauwen krijg je stress. Vat je ‘m? Dus ik houd die stress van long time ago vast door dat hap-slik-weg gebeuren. En zo houd je dat dan weer in stand.
Door speekselaanmaak wordt er dan ook weer maagzuur aangemaakt (het zijn net dominoblokjes…) Samen zorgen ze ervoor dat het eten netjes voorverteerd in de dunne darm aankomt.

    Darmen hebben geen tanden.

Darmen hebben geen tanden. Grote stukken voedsel kunnen niet door de darmwand komen om opgenomen te worden door je bloed. Niet zo goed voor je systeem. En geen spuug betekent dus ook minder maagzuur. Dus ook een slechte opname van B12 en dat betekent een slechte concentratie onder andere. Nu hoeft dat niet te komen door gebrek aan spuug. Maagzuurremmers kunnen dat ook heel goed doen. Die worden soms voorgeschreven als snoepjes denk ik wel eens… Maar goed. Zonder een goede spijsvertering kun je dus tekorten oplopen. En dat hoeft niet meteen merkbaar te zijn in je bloed. De reguliere sector hanteert waardes om aanwezigheid van ziektes (scheurbuik en zo) uit te sluiten. Maar er is een verschil tussen niet ziek zijn en je goed voelen.

Laat ik het eens samenvatten;

Hap-slik-weg zonder kauwen betekent  

• weinig spuug dus ook weinig maagzuur
• dus slechte opname van B12
• en o ja… speeksel is een bacteriedoder…maar maagzuur ook. Dus verdwenen is je weerstand.
• van snel eten krijg je stress en van stress ga je snel eten
• dat de opname van je persoonlijke ‘benzine’ niet geweldig is. Grote brokken gaan namelijk niet door de darmwand.
• Dus vanaf nu zeg ik dit zinnetje als ik op mijn bammetje (eigenlijk eet ik paleo 😉 kauw; “Ik Kauw OntZetTend Goed Op DeZe Hap OmDat Ik De Rust VerDien Van DeZe Hap”
• Eenentwintig lettergrepen…eenentwintig keer kauwen. Tot het vanzelf wegglijdt door mijn keel.

  Op naar…

Op naar meer energie, op naar meer lucht, naar minder verkouden zijn. Op naar minder keelontstekingen en op naar meer rust in mijn systeem. En wie weet …. een paar pondjes minder.